حکمت۱:
«قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ ما یُحْسِنُهُ»
یعنی: ارزش هر انسانی به اندازه کار خوبی است که آن را درست و کامل انجام میدهد.
توضیح عمیق:
امام علی(ع) در این جمله معیار ارزشگذاری انسانها را مشخص میکند.
در نگاه ایشان، ارزش انسان به مقام، پول، چهره، یا حرفهای زیبا نیست؛
بلکه ارزش واقعی در «توانایی و عملِ درست» است.
شاید کسی زیاد حرف بزند، شعار بدهد یا ادعا کند؛
اما اگر چیزی را در عمل، درست و با کیفیت انجام ندهد، ارزش واقعیاش کم است.
برعکس:
ممکن است کسی مشهور نباشد، پول زیاد نداشته باشد، ولی کار خودش را با عشق، مهارت و صداقت انجام دهد
همین او انسان ارزشمند است.
در زندگی ما چه کاربردی دارد؟
برای خودمان:
به جای مقایسه با دیگران، ببینیم چه چیزی را میتوانیم خوب انجام دهیم و روی آن تمرکز کنیم.
در ارتباط با دیگران:
به جای تعریفهای ظاهری، قدردان کار خوب و مهارت واقعی افراد باشیم.
در کار و شغل:
مهم نیست کاری کوچک انجام میدهیم یا بزرگ؛
اگر با دقت، تمیزی و صداقت انجام دهیم، ارزشمندیم.
.
