💫 امام علی علیهالسلام فرمودند:
«الأخلاقُ زینةُ الدینِ»
✨ اخلاق، زینت دین است.
زیباترین نشانه ایمان، اخلاق نیکوست.
نه عبادتِ طولانی، نه سخنِ فراوان، بلکه رفتار و منش انسان است که دین را در نگاه دیگران جلوه میدهد.
خداوند، دین را با عبادت ساخت و با اخلاق زیبا زینت داد.🌸
꧁___________________꧂
꧁___________________꧂
🔹 ۱. از دید اخلاقی و تربیتی:
کنترل خشم یکی از نشانههای ایمان و عقلانیت است.
در روایات اسلامی، فرو بردن خشم از نشانههای مؤمن واقعی دانسته شده است.
امام باقر علیهالسلام نیز فرمودند: «کسی که خشم خود را فرو برد، خداوند دلش را از امنیت و ایمان پر میکند.»
یعنی آرامش درونی، پاداش کسی است که خشمش را مهار میکند، نه کسی که آن را بروز میدهد.
🔹 ۲. از دید روانشناسی امروزی:
میتونی اشاره کرد که علم روانشناسی هم تأکید دارد هنگام خشم، بخش منطقی مغز (قشر پیشپیشانی) تضعیف میشود و انسان تصمیمهای اشتباه میگیرد.
یعنی آنچه امام صادق علیهالسلام هزار و چندصد سال پیش فرمودند، امروز هم از نظر علمی تأیید شده است.
🔹 ۳. از دید کاربردی:
میتوان نکاتی عملی برای کنترل خشم، مثل:
🔸 سکوت و ترک محل در لحظهی عصبانیت
🔸 وضو گرفتن یا نوشیدن آب
🔸 یادآوری نتیجهی رفتار عجولانه
🔸 پناه بردن به خدا و گفتن «أعوذُ باللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم» 🌿
꧁___________________꧂
꧁___________________꧂
امام جعفر صادق علیهالسلام:
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیهالسلام):
«مَنْ لَمْ يَمْلِكْ غَضَبَهُ لَمْ يَمْلِكْ عَقْلَهُ.»
کافی، ج۲، ص۳۰۳
ترجمه فارسی:
«هر کس بر خشم خود مسلط نباشد، بر عقل خود نیز مسلط نخواهد بود.»
این حدیث به اهمیت کنترل خشم و تأثیر آن بر عقل و تصمیمگیریهای فردی اشاره دارد.یعنی کسی که نتواند خشم خود را مهار کند، در لحظهی عصبانیت عقل و درایتش از کار میافتد و ممکن است کارهایی انجام دهد که بعداً پشیمان شود
꧁___________________꧂
꧁___________________꧂
هر چه زمان میگذرد، مردم افسردهتر میشوند
این خاصیت دل بستن به زمانه است!
خوشا به حال آنکه به جای زمان، به «صاحب زمان» دل میبندد.
برای تعجیل در فرجش صلواتای درخشش هستی بتاب!ای خورشید جان و جهان جلوه گر شو!ای فروغ فضلیت بتاب!ای یوسف جمال، رخ از مشتاقان دریغ مدار!
بعد از بررسی منابع حدیثی معتبر، چیزی که به صورت روشن و قطعی در متون معتبر یافت نشد حدیثی است که به صراحت بگوید حضرت معصومه سلاماللهعلیها «به شهادت» رسیدهاند.
آنچه موجود است چند نکته است:
آنچه در منابع آمده است
حدیث دهم: وفات حضرت معصومه
در کتاب کامل الزیارات، از امام جواد علیهالسلام آمده است:
«مَن زارَ قَبرَ عَمَّتی بِقُمَّ فَلَهُ الجَنَّةُ»
یعنی: «هر کس قبر عمهام را در قم زیارت کند، بهشت از آن اوست.»
این حدیث اشاره به فضیلت زیارت دارد و نه شهادت.
حادثهای که بعضی مورخان به عنوان شهادت تلقی کردهاند
برخی منابع تاریخی (غیر حدیثی) گزارش میدهند که حضرت معصومه در مسیر حرکت از مدینه به سمت ایران، در ساوه دچار مسمومیت یا آسیب شدهاند و سپس به قم منتقل شدند و پس از مدتی در قم رحلت کردهاند. از این رو برخی گفتهاند که آن وفات «شهادت» بوده است.
اما این روایت بیشتر در منابع تاریخی و تفسیری است، نه حدیثات معتبر با سند قوی.
پذیرفتن عنوان «شهادت» تحت شرایط تفسیر و تأویل
برخی علما در بحوث تفسیری گفتهاند: اگر وفات ایشان ناشی از ظلم، مسمومیت یا فشار حکومتی بوده باشد، میتوان تعبیر شهیده را برای ایشان به کار برد.
اما این تعبیر بیشتر یک برداشت تفسیر شده است، نه حدیثی که خود بگوید «شهادت شد».
نقد بر اسناد احادیث مربوط به حضرت معصومه
برخی متکلمین و پژوهشگران حدیث گفتهاند که بسیاری از احادیث منتسب به حضرت معصومه، سند محکم ندارند و باید در اعتبار آنها تردید کرد. مثلاً گفته شده است که تنها دو حدیث معتبر در رابطه با ایشان وجود دارد.
نتیجه
هیچ حدیث معتبر و موثق که دقیقاً بگوید «حضرت معصومه به شهادت رسیدند» در کتب حدیثی مشهور به چشم نمیخورد.
آنچه هست، روایتهایی درباره فضیلت زیارت ایشان، و گزارشهای تاریخی درباره احتمال مسمومیت یا فشار در مسیر، که برخی آن را تعبیر به شهادت کردهاند.
بنابراین اگر بخواهیم پایبند به ملاکهای حدیثشناسی باشیم، نمیتوان گفت که «شهید بودن» ایشان بر اساس یک حدیث قطعی ثابت است.
